Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pana Henryka Olka, zasłużonego druha OSP Nekla, którego zachowamy w pamięci, jako osobę niezwykle oddaną pracy na rzecz lokalnej społeczności. Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie, Bliskim i Przyjaciołom składają:
Druhowie OSP Nekla
Karol Balicki Burmistrz Miasta i Gminy Nekla
Czesław Kozielski, Przewodniczący Rady Miejskiej Gminy Nekla
Henryk Olek, syn Ignacego i Jadwigi urodził się 21 lipca 1927 r. w Nekli. Ukończył Szkołę Podstawową w Nekli, po której zdobył zawód kołodzieja. Jako syn zasłużonego członka Ochotniczej Straży Pożarnej w Nekli (ojciec Ignacy był w składzie pierwszego zarządu) wstępuje w szeregi straży zaraz po zakończeniu wojny i reaktywowaniu miejscowej jednostki. Od początku daje poznać się, jako człowiek bardzo aktywny i odpowiedzialny. Bierze czynny udział w ćwiczeniach drużyny sportowo-pożarniczej, z którą osiąga wiele sukcesów. Drużyna ta kilkakrotnie zdobywa laury na zawodach gminnych, jak i powiatowych. W 1962 roku zostaje doceniony przez druhów i zostaje wybrany do zarządu OSP Nekla, pełniąc funkcję skarbnika przez dwie kadencje. W 1963 roku otrzymuje odznakę „Strażak Wzorowy”. W tym czasie w Nekli rozpoczęto budowę nowej strażnicy. Druh Olek z dużym zaangażowaniem włącza się w prace przy budowie nowego obiektu. Szczególnie dużo prac wykonuje podczas wykończenia budynku wykorzystując swoje umiejętności (pracuje już wtedy, jako stolarz). W 1977 roku otrzymuje Brązowy Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa. Nadal należy do najbardziej zaangażowanych druhów i z dużym poświęceniem uczestniczy w akcjach ratowniczych. Jego oddanie sprawom pożarniczym zauważono po raz kolejny wybierając go do zarządu i powierzając mu funkcję wiceprezesa( dwie kadencje). Jako człowieka cechuje Go sumienność, zaangażowanie i odpowiedzialność. Dzięki kreatywności i zdolnościom organizatorskim oraz umiejętnościom podejmowania decyzji w sytuacjach stresowych z powodzeniem pełnił powierzone Mu funkcje. Wykazywał się dużą samodzielnością w realizacji zadań z zakresu ochrony przeciwpożarowej sprawiając, że stanowił doskonałą wizytówkę organizacji, którą reprezentował. Uczestniczył w wielu akcjach ratowniczo-gaśniczych narażając często swoje życie i zdrowie. Aktywnie uczestniczył w życiu społeczności lokalnej, uroczystościach( był chorążym sztandaru). Jego społeczne działanie i niesienie pomocy każdemu potrzebującemu było Jego pasją życiową. Dlatego też otrzymał kolejne wyróżnienia- w roku 1988 Srebrny Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa, a w roku 1993 Złoty Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa. Do końca nie opuszczał żadnej uroczystości strażackiej.
Lech Wiśniewski
